Në mes të shkatërrimit që la pas uragani Otis, i cili goditi qytetin bregdetar të Acapulcos me intensitetin e tij të tmerrshëm Kategorisë 5, njerëzit e zakonshëm u bënë heronj. Por ndër këta heronj spikat historia e Arizbeth Dionisio Ambrosio, një polici 33-vjeçare, nënë dhe profesioniste, e cila përtej detyrës së saj, tregoi një dhembshuri dhe humanizëm të jashtëzakonshëm që preku zemrat e të gjithë komunitetit.
Dionisio ishte pjesë e skuadrës së emergjencës që u dërgua për të ndihmuar pas stuhisë shkatërruese. Aty, në mes të rrënojave dhe vuajtjeve, ajo takoi një fëmijë vetëm katër muajsh, i cili po qante nga uria dhe nuk kishte marrë ushqim për një kohë të gjatë. Në krah të tij qëndronte një nënë e re, e lodhur dhe e dëshpëruar, e cila nuk ishte në gjendje ta ushqente foshnjën e saj për shkak të kushteve të vështira dhe ndoshta edhe për shkak të vetë situatës së rënduar pas uraganit.
Duke parë këtë pamje, Arizbeth nuk u mendua dy herë. Si një nënë që sapo kishte lindur fëmijën e saj, ajo kishte ende aftësinë të ushqente me gji. Me një zemër të madhe dhe një instinkt të thellë për të ndihmuar, ajo iu afrua nënës dhe i ofroi ndihmën e jashtëzakonshme, të ushqente foshnjën e uritur me gji. Ky akt i thjeshtë por thellësisht njerëzor shpëtoi jetën e vogëlushit dhe solli pak dritë në atë moment të errët.
Akti i Arizbeth Dionisio Ambrosio u bë shumë shpejt i njohur, duke u kthyer në shembull frymëzimi për gjithë ata që ishin duke luftuar me pasojat e katastrofës. Përkushtimi i saj dhe shfaqja e dhembshurisë në mënyrë kaq konkrete dhe të prekshme, bëri që autoritetet të vlerësonin menjëherë vlerën e saj.
Vetëm pak ditë më vonë, Dionisio u njoftua se kishte fituar një ngritje në detyrë. Nga grada “policía primero” (polici i parë), ajo u promovua në pozitën e “nënzyrtares”. Kjo jo vetëm që ishte një njohje e përpjekjeve të saj profesionale, por edhe një nderim i veçantë për shpirtin dhe zemrën e saj të madhe.
Historia e Arizbeth Dionisio Ambrosio na kujton se në momentet më të errëta, më shpesh janë veprimet e vogla, të thjeshta e njerëzore ato që bëjnë diferencën më të madhe. Ajo nuk ishte vetëm një efektive e ligjit, por një nënë, një grua dhe një engjëll kujdestar për një foshnjë në nevojë. Ajo na tregon se humanizmi dhe dhembshuria janë vlerat që duhet të udhëheqin çdo profesion dhe çdo veprim njerëzor.
Përgatiti: Albert Vataj
